Pamięć poszarpana jak / brzegi czarno-białych zdjęć / Sklejam nie pamiętam czy byłam tu /Pustki/

Po latach Ye wydawało się, że tamten okres był fragmentem życia kogoś innego i przydryfował do niej jak piórko niesione falą. 

Przybrał w jej pamięci kształt cyklu obrazów, ale nie w stylu tradycyjnych chińskich dzieł malowanych tuszem i farbami wodnymi, lecz klasycznych europejskich obrazów olejnych. Na malowidłach chińskich jest mnóstwo pustych miejsc, a w życiu w Qijiatun takich miejsc nie było. Podobnie jak klasyczne obrazy olejne, pełne było żywych kolorów. Wszystko było ciepłe i intensywne […]

/Liu Cixin/

ciepły front napływa już
i światła więcej w głowie

[…]

kamień leży, aż go kiedyś będę siłę wtoczyć miał
może wtedy uda sie
a teraz tchu mi brak

/Pustki/