Chyba najwyższy czas, żebyś wyłączył pozory normalności /Pingwin z Madagaskaru/

Żyjesz i jesteś meteorem
lata całe tętni ciepła krew
rytmy wystukuje maleńki w piersiach motorek
od mózgu biegnie do ręki drucik nie nerw

Jak na mechanizm przystało
myśli masz ryte z metalu
krążą po dziwnych kółkach (nigdy nie wyjdą z tych kółek)
jesteś system mechanicznie doskonały

i nagle się coś zepsuło...

/Józef Czechowicz/



...spójrz na powietrze, posłuchaj, jak dźwięczy słońce, tak samo jak wczoraj i przedwczoraj. Dziś znów jest poniedziałek.
/G. G. Marquez/

Rzeczywistość jest cieniem słowa /Bruno Schulz/

Kiedyś, będąc na Rynku, zobaczyłam na ścianie kamienicy na Brackiej taki oto wiersz (anonima):

mam płytki słownik
jak basen dla niemowląt
choć trudno się tam utopić
to nie da się pływać
nie da się pływać!

Jak się okazuje, za akcję wyświetlania tego typu utworów ku uciesze/zdziwieniu/obojętności/frustracji (?) przechodniów odpowiedzialny jest poeta Michał Zabłocki. Założył nawet bloga, dzięki któremu nic nie przepada, wszystko można odnaleźć. Wiersze dostają tam swoje numerki. "Mojemu", czyli wyżej przytoczonemu, przypadł nr 1756.

Link do bloga "Wiersze na murach":
http://wiersze-na-murach.blog.onet.pl/1,AR3_2010-11_2010-11-01_2010-11-30,index.html