Jakoś przeżyję, nie zniknę /Mikromusic/

Dopóki nie przyszedł jej na pamięć jakiś czuły sonet z bardzo właściwą analogią między zmierzchającym rokiem a zmierzchającym szczęściem i tym, że obrazy młodości, nadziei i wiosny – wszystkie zniknęły.

/Jane Austen, „Perswazje”/

Maybe I need to find my own inspiration. But am I ever going to find it? Is it worth all the trouble?

/Kiki z „Podniebnej poczty Kiki”/

Najbardziej mi przeszkadzają w życiu łokcie i plecy. Chciałabym, żeby więcej było serca i rozumu.

/Pani z filmu „Gadające głowy”, 1940/

Czego szukasz, gdy za szybą zakurzoną / Wstaje słońce? /G. Uzdański (jako Tuwim)/

WE WZAJEMNYM ŚWIETLE 

Nie wiem, co mnie tu przyniosło,
Z miejsca, w którym mnie prawie nie było,
I do którego najpewniej nie wrócę.

Poginęły twarze, i nie ma już miejsc,
W których mógłbym przystanąć,
A przystanąwszy, nie mieć im tego za złe.

Niektóre twarze zostawiły ślad,
I ja też - kto wie? - rzuciłem na nie
Jakiś czar, wywarłem jakiś urok,
Żeby los im sprzyjał.

Trudno jednak zgadnąć,

Jak wpływamy na siebie,
Kiedy i na jakiej zasadzie.
Mijamy się, a lśniąc krótko we wzajemnym świetle,
Pokrzepiamy się myślą, że droga jest słuszna.

/Brian Patten, tłum. J. Jarniewicz/

Wyobrażenia wiszą, skaczą /Mistrz Miron/

lepienie widoku z domysłu
– czym?
– kto ja jestem?

– nieoczywistość

/Białoszewski/

W klamrę nawiasu zamykam świat /Tuwim/

Anna miała nadzieję, że przekroczyła już wiek rumieńców, lecz niewątpliwie nie przekroczyła jeszcze wieku wzruszeń.

/Jane Austin, „Perswazje”/

Czasami krótka euforia, za to długa depresja / w świecie, który skręcił twoim zdaniem w niewłaściwą stronę / Komety/

– Prissy - szepnęła Ania – czy sądzisz, że to by było dla nas możliwe?

– Bardzo wątpię – westchnęła Priscilla. – Jest to nazbyt wspaniałe, aby mogło się urzeczywistnić. W obecnych czasach nie istnieją cuda, o których się czyta w książkach. Wolę nie mieć nadziei, Aniu, bo później rozczarowanie byłoby zbyt bolesne.

/Lucy Maud Montgomery, „Ania na Uniwersytecie”/

Znowu mi się śniło, że świat się rozpada, 

a ja nie wiem co robić, czy go trzymać czy puścić?

blada wiosna / przezroczysta /Miron/

Kwitną ogrody wiszących klęsk 
/Szczepan Kopyt/




Ja Ci powiem, czego chcę,
kiedy znów spotkamy się,
słońce poprowadzi mnie 
do krainy marzeń

A co! 
Aha.

/Diginixy/

Odeszłam na moment i pusto mi po sobie /Julia Szychowiak/

Przeważnie w niedzielę jestem sama. Cicho upływa czas, nic nie chcę, na nic nie czekam. Będzie tak, jak ma być, nie będę się już buntować.

/Janina Turek, z reportażu Szczygła „Reality”/

/Robert & Shana ParkeHarrison/

To, co niemożliwe i konieczne /Twardowski/

Źle czy dobrze, okaże się później. Ale trzeba działać, śmiało chwytać życie za grzywę. Wierz mi, malutka, żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.

/Andrzej Sapkowski; cytat znaleziony forum Filmwebu pod „Drogą do szczęścia” – wpis: „April nie miała depresji”/

ALE

Nikt nie powiedział, że dobre decyzje nie będą Cię ranić.

/Tove Jansson głosem Włóczykija/

- Wiesz, czasem najpiękniejsze wspomnienia są najtrudniejsze, takie życie.
- Najtrudniej się z nimi uporać, takie życie.

/„Looking for Eric”/