Sto lat wiary, nadziei i mdłości /Natalia Przybysz/

Serce moje zmęczyło się
zachwytem,
rozpaczą,
gorliwością,
nadzieją.

/Cz. Miłosz/ 

„Zapis z parku”

Pewnego wieczoru
zobaczyłem człowieka, który przygnieciony smutkiem,
rozpiął szeroko płaszcz,
wyjął zza pazuchy swoje ciepłe serce
i wyrzucił je daleko za siebie.

Za siebie, za balustradę, za park,
za staw i za trawniki,
jak gdyby po długim wahaniu,
postanowił nie przejmować się, tylko

odejść lekko i beztrosko -
z uśmieszkiem na twarzy,
który zdawał się mówić: "Niesłychane,
jak łatwo mi to poszło".

/Brian Patten, tłum. J. Jarniewicz/