Dopóki nie przyszedł jej na pamięć jakiś czuły sonet z bardzo właściwą analogią między zmierzchającym rokiem a zmierzchającym szczęściem i tym, że obrazy młodości, nadziei i wiosny – wszystkie zniknęły.
/Jane Austen, „Perswazje”/
Maybe I need to find my own inspiration. But am I ever going to find it? Is it worth all the trouble?
/Kiki z „Podniebnej poczty Kiki”/
Najbardziej mi przeszkadzają w życiu łokcie i plecy. Chciałabym, żeby więcej było serca i rozumu.
/Pani z filmu „Gadające głowy”, 1940/