Przeszywa mnie słodka świadomość, że jestem, że czuję i patrzę i słucham /Gajcy/

Jak bumerang wraca do mnie myśl o tym, by nie przestawać się dziwić światu. Nie wpaść w pułapkę mechanicznego wykonywania codziennych czynności, bez refleksji nad ich niecodziennością właśnie- przecież nic nie jest nigdy takie samo. A i tak się o tym zapomina, zbyt często niestety. I...

Tak przepada, zmieniając się w nicość, życie. Automatyzacja zjada rzeczy, ubranie, meble, żonę i lęk przed wojną.
/Wiktor Szkłowski/

/Robert Doisneau/

Dlatego czarują mnie zawsze takie np. wyznania:

Wszystko, co spotykam, jest silniejsze niż ja. Muszę potem dojść do siebie, oprzytomnieć. Nie tylko ludzie tak na mnie działają, ale choćby i księżyc w pełni, nie jestem w stanie na niego spojrzeć, najpierw muszę popatrzeć w lewo, potem w prawo, i dopiero wtedy, przejęty do głębi, spoglądam mu w oczy, i za chwilę przymykam powieki, tak jakby spojrzała na mnie piękna kobieta, o ktorej wiem na pewno, że gdyby tylko mnie zagadnęła, zaraz zacząłbym mowić od rzeczy. Z trudem dochodzę potem do siebie.
/B. Hrabal/